door Sietse Nagel
(Eerder gepubliceerd in Wijkjournaal Husma Herne 2000).
Jouke van Wieren redde eend
Jouke van Wieren woonde vroeger als jongen in het huis aan
de Wirdumervaart, waar nu de familie Bakker woont.
De timmerwerkplaats van de familie van Wieren, aan het 'Van Wieren Plein' is nog steeds, nu door Jouke, in gebruik. Nou komt Jouke wel eens wat ruig over, o.a. als hij weer eens aan het woord is in het programma 'Barpraat' van Merquarius TV, maar in wezen heeft hij wel iets gevoeligs.
Het was in de tijden dat de opening van de Huizumer ijsbaan nog met vlaggetjes werd aangekondigd op de zich door de Huizumer dorpsstraat worstelende stadsbussen. Als jongetje van 5, 6, 7 jaar, misschien half 8,
wie zal het zeggen, zag ik, staande op de ijzeren ophaalbrug, Jouke zich voorzichtig op glad, maar vooral dun ijs begeven.
Midden op de vaart stond een eend, waarschijnlijk van het vrouwelijke geslacht. Het dier veroerde geen vin, herstel vleugel. Sterker nog de vogel verzette geen poot. Dit kon ook niet. Deze zaten vastgevroren in het ijs.
Maar de redding was nabij. Jouke hield in zijn hand een fluitketel met warm water. Hiermee ontdooide hij het ijs om de eendepootjes.
Huilend vielen slachtoffer en redder elkaar in de ehhh……
Dit laatste zal niet helemaal waar zijn.
Maar de eend belandde ook niet in de pan.
Zo primitief was en is Jouke niet, ........ volgens mij.
Opgegroeid in de Sportlaan
Ik ben opgegroeid in de Sportlaan. We waren veel op straat, waar van
alles te doen was. Als cowboy heb ik veel vriendjes tijdelijk neergeknald
(en zij mij) in de steegjes achter de woningen in de Jouwsmastraat.
Dit ging gepaard met veel ge-'pauw'-'pauw'.
Het ging niet om geweld, maar meer om het spel, de spanning en de
jeugdige fantasie. Het was een soort avontuur. Ik denk dat de
zwart/wit-serie Rawhide, met Clint Eastwood in de rol van koeienjongen,
hierop van grote invloed is geweest. Later ging dit spel over in straatvoetbal e.d. op de schoolpleinen van de Jan van Nassauschool, de Johannes de Doperschool en op het geasfalteerde wegdek bij de bevoorradingsafdeling van het Triotel.
Er waren velden bij het Triotel en naast het jongenshuis in Huizum-Dorp.
We zochten steeds naar een geschikte locatie.
Bij de bevoorradings-ingangen van het Triotel kon je met de regenpijpen
mooi paal-voetballen en tegen de blinde muur van de aula kon je lekker een balletje trappen. Maar er hingen camera's en af en toe kwam er een stem door een luidspreker (helemaal vanaf de hoofdingang bij de Oostergoweg)
die ons verzocht op te hoepelen. Nu is hoepelen een hele andere tak van sport en trokken wij ons daar weinig van aan.
Pas als één van ons een raam inschoot bleken we ineens heel snel te kunnen gehoorzamen. Op een dag toen er niks gebeurde, werden we overvallen door een politiewagen, die keihard op ons kwam inrijden.
Met zijn vijven werden we achter in de wagen gepropt en het is aan
Bert Hollander zijn vader te danken, die op Borniastraat 91 woonde,
dat we nu nog vrij rondlopen.
Wat was het geval. Er waren enkele andere jongens uit de Doniastraat
of uit de 1e of 2e Parkstraat geweest, die langs regenpijpen de zusterflat van het Triotel hadden beklommen.
Sinds het begin van dit verhaaltje ben ik ineens van 1967 naar de eerste
helft van de jaren 70 gesprongen. Sorry, dit was niet de bedoeling.
Eigenlijk wilde ik het met u hebben over vrouw Moulein.
Vrouw Moulein woonde achter in de Jouwsmastraat, ongeveer tegen het 'Stinksloatsje' aan. Het Stinksloatsje was de afscheiding tussen een modderig pad en de tuinderij van de familie Zijlstra. Later kwamen er stoeptegels te liggen en doemde de lelijke bejaardenflat van Abbingahiem
op uit de grond. Eerder bij het heien hiervan schoten de wormen de grond
uit weet ik nog wel.
Vrouw Moulein was niet helemaal 100%. Dat kon toen nog.
Ze liep vaak rond in de buurt met haar sluike donkere haar en een schort
aan met voorop in het midden een grote zak. In die zak zaten
kauwgompjes. Als ze je tegenkwam dan bood ze er ook wel eens eentje
aan, die we consequent weigerden, omdat ze er wel eens op gesabbeld
kon hebben.
In de Sportlaan hadden mensen geen voortuintjes, maar wel soms een bloembak onder het raam. Als er dan ook nog een fiets tegen het huis
stond geparkeerd dan kon Vrouw Moulein het niet laten even de bel van
de fiets te laten rinkelen om de opkijkende bewoners kond te doen van
het feit dat ze mooie bloemkes in de bak hadden.
En ze kon wel meer niet laten.
Mijn vader, Arie N., deed altijd veel zelf aan zijn woning, zo ook problemen oplossen met de riolering, misschien was het zelfs wel de aanleg van de riolering, want een ton was in die tijd heel gewoon. In ieder geval lag de
stoep open en hing mijn vader voorover in het gat. Ineens voelde hij dat iemand hem bij de enkels pakte en hem ondersteboven in het gat hield.
Inderdaad, Vrouw Moulein.
Er was nog wel een typstra in de buurt, die altijd in een leren jas met een leren hoofdkampje en leren stuurwanten op de fiets zat.
Alie Hoeplala werd ze genoemd. Maar veel weet ik niet meer van haar,
behalve dat ze ons een keer met kiezelstenen bekogelde uit de tuin van Sportlaan 22.
O ja, onze hond vloog ook eens bij haar achterhuis in de Wiardastraat.
Ze klapte snel haar keukendeur dicht.
Het glas lag er in duizend stukken naast.
Kent iemand nog het skotsjelopen van Henk Capelle (Sportlaan 38)?
Dat hij over de lengte van de Borniasloot naast het F.V.C.-veld allemaal schotsen maakte, dat hij tegen zijn moeder riep: 'leg maar droge kleren
op de kachel' en dat hij dan met veel publiek uit de buurt om de kant een
aanloop nam en al dan niet met goed gevolg in de lengte van de sloot
over de schotsen liep ? Later was hij één van de eersten, die meedeed
aan de Sterke Man-wedstrijden in de provincie Friesland zonder echt
een klerenkast te zijn.
Zijn broer Johan was een sterke dammer. Hij kwam Sterke Man Tjalling van den Bosch achter het dambord tegen. Tjalling van den Bosch uit Achlum was in 1978 nog lid van Damclub Huizum. Hij bedankte toen en verdween 17 jaar lang uit beeld. Ergens rond 1995 was hij er ineens weer om in 2002 weer voor Damclub Huizum te bedanken. Te druk met het coachen van schaatsmeisjes als Marieke Wijsman.